Γράφει ο Αμβρόσιος
Ειδεχθέστατο αυτό το είδος των πολιτών-μαϊμού! Δεν ορρωδούν προ ουδενός! Ακόμα και μπροστά στο θάνατο. Μετατρέπονται σε τυμβωρύχους προκειμένου να κάνουν το χατήρι των αφεντικών που τους πληρώνουν. Αγανακτούν δήθεν, γιατί ως «γνήσιοι» Έλληνες διαβιούν σε «καθεστώς» ασύμφωνο με τις σπουδαίες «ιδέες» και τα μοναδικά «ιδανικά» τους.
Αναμασούν το ηλίθιο ποιηματάκι που διδάχτηκαν στα κομματικά φροντιστήρια και περιφέρονται ως ψιττακοί. Φροντίζουν να τα πηγαίνουν καλά με το κάθε μορφής κατεστημένο, γιατί πάνω απ’ όλα το «πατρίς, θρησκεία,οικογένεια» τρέφει την αμορφωσιά και τη γλοιώδη υπόστασή τους. Ευπρεπώς ενδεδυμένοι κηρύττουν τα εμφυλιοπολεμικά τους στερεότυπα.
Είναι εξαιρετικά επιρρεπείς στους χαρακτηρισμούς –συνήθως χωρίς φαντασία- και φροντίζουν να αναμασούν διάφορα κοσμητικά επίθετα ελλείψει επιχειρημάτων. Κάνουν το «μαύρο»-«άσπρο» και η μνήμη τους περιορίζεται στο μεσημεριανό γεύμα τους. Ως γνήσιοι βαστάζοι περιμένουν την εκδούλευση, κάποιο τίτλο, κάποιο «κοκκαλάκι» που θα γλείψουν «όταν έρθουν στα πράγματα». Ξημεροβραδιάζονται αναρτώντας σχόλια στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης για να «διαμορφώνουν» το κλίμα, περιφέρονται ως «πολίτες» αγανακτισμένοι και διαμαρτυρόμενοι διαρκώς, ενώ παίρνουν «γραμμή» από δημοσιογραφίσκους-σαλτιμπάγκους κι αυτοί με τη σειρά τους απ’ τα «κεντρικά» του κόμματος.
Καρκίνωμα της δημοκρατίας, λεκές της κοινωνίας το είδος του «κομματόσκυλου» ζει παρασιτικά φροντίζει το τομάρι του και είναι ανθεκτικό ως κατσαρίδα. Μπορεί να επιβιώσει δια … πυρός και σιδήρου! Δυστυχώς…
